We zitten net, hebben nog geen woord gezegd en onze tafel in Café Modern, aan het Van der Pekplein in Noord, staat al vol. Een flesje leidingwater, schaaltje olijfjes, sardientjes, wat gerookte amandelen. Een warm welkom, noemt Floor dat. De eigenaren van Hotel de Goudfazant en Café Modern, zetten je graag op het verkeerde been. Hotel de Goudfazant is een restaurant en geen hotel, zoals de naam doet vermoeden; Café Modern is al helemaal geen café, maar een restaurant met hotelkamers.
Kneuterige gordijntjes
Het was maar een klein fietstochtje door Noord, nog geen drie minuten vanaf de pont, maar toch is het een hele andere wereld. Aan tafel, kijkend door de hoge ramen die van onderen bedekt zijn met van die kneuterige gordijntjes, zien we de troosteloze laagbouw van de volkswijk. Binnen zitten buurtbewoners van Overhoeks en creatief uitziende mensen met hun volwassen kinderen. Maar ook heel af en toe een typische Noord-bewoner. “Ik heb er al drie hier mogen bedienen”, vertelt medewerkster Sophie. “Een buurvrouw maakte er echt een feestje van met haar vriendinnen, helemaal jolig.” Café Modern zit in een oud bankgebouw van de Twentsche Bank. Het is een hoge ruimte, met nu zachtgele met groene muren, veel tegeltjes, schoolstoeltjes en papieren tafelkleden. Beneden waar de wc’s zijn, bevinden zich nog steeds de kluizen met dikke deuren. Je eet hier wat de pot die dag schaft, maar altijd een vijfgangenmenu (40 euro), mogelijk uit te breiden met een kaasplankje (supplement 10 euro). Uiteraard kun je het aangeven als je iets niet eet, dan maken ze er een variatie op. Zo’n vast dagmenu past goed in de duurzaamheidsgedachte want zo hoeven ze niet veel weg te gooien.
Sockey en softshell
Het eerste gerechtje is meteen helemaal geweldig: wilde sockeyezalm gemarineerd in rode biet, met ook witte biet, piccalilly en nori (Japanse zeewier) gefrituurd in tempurabeslag. Daarna nog zo’n perfect uitgebalanceerd gerecht: gefrituurde softshell krab- die je met huid en haar of eigenlijk schaal en pantser opeet. Hij komt met een sambal van zwarte bonen, een yoghurtdressing en een bergje quinoasalade. Als de borden worden opgehaald, wordt ons bestek, met piccalilly en al, terug op tafel gelegd voor de volgende gang. Zal ook wel in de duurzaamheidsgedachte passen, denken we hard op. De gerechten die volgen blijven ons verblijden: een in amandelkorst gebakken sardien met wilde perzik, een stukje smakelijke lamsschouder en lamsnem (loempia) en tot slot nog een ouderwets lekkere crème brûlée. En dan zorgt de bediening er ook nog voor dat je helemaal niet meer weg wil. Vandaar natuurlijk die drie hotelkamers boven.
www.modernamsterdam.nl